Vrede
שלום – Shaloom
Er schiet nog één plaats over op de menora. De middelste. Dat is de arm waar alle andere armen aan verbonden zijn. Hier komt het laatste woord: Vrede.
We hadden links drie armen met goddelijke namen en rechts drie met menselijke namen.
Jezus is het, die vrede gemaakt heeft tussen God en mensen!
Daar ruist langs de wolken een lief’lijke Naam,
die hemel en aarde verenigt te zaam.
Geen idee of Jesaja zelf die structuur in de namen zo bedoeld of geweten heeft, maar het past wel prachtig!
Heel wonderlijk allemaal!
Soms wordt Christenen verweten dat ze, om te bewijzen dat Jezus de Messias is, de Septuagint gebruiken, in plaats van de Hebreeuwse grondtekst. Bijvoorbeeld Jesaja 7:14. Hebreeuws: De jonge vrouw zal zwanger worden; Septuagint: De maagd zal zwanger worden.
Hier is het andersom! De vertalers van de Septuagint konden misschien niet overweg met een Goddelijk kind dat geboren zou worden, waar de Hebreeuwse tekst van spreekt. Zij hebben vertaald:
En hij wordt genoemd: Boodschapper van Grote Raad, want ik zal vrede brengen op de vorsten, vrede en gezondheid voor hem.