Devotie

Foto’s met het thema “devotie”, die ik op verschillende plaatsen heb genomen.

Met een knipoog…

Let ook op de ondertitels

Inkijk en uitzicht Oude Kerk Delft

Op de website van de Oude Kerk in Delft en verder op het Internet zijn veel mooie foto’s van deze kerk te vinden. Deze zijn anders! De meeste  zijn gemaakt tijdens excursies naar plaatsen waar je normaal niet kunt komen. In het verleden was men wat toegeeflijker dan nu. Eén excursie was ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van zeer bij deze kerk betrokken vrienden. De andere was een uitje van de wijkkerkenraad.

Inkijk

Diverse aparte kijkjes in de kerk.

Gangen en Trappen

De Triforia, of nonnengangen, zijn een verhaal apart. Het is een fabeltje dat er ooit nonnen of monniken doorheen hebben gelopen. Ze zijn gemaakt voor het gezicht en voor het gemak. De kerken lijken er ruimtelijker door. Er zijn ook schijntriforia, die niet begaanbaar zijn. Nepnonnengangen dus. Daarnaast waren de echte doorgangen zoals die in de Oude Kerk handig bij werkzaamheden en om een mogelijke brand te blussen. 

Bij onze excursies konden we ook twee van die triforia bezoeken. Je hebt een mooi zicht op schip en zijbeuken van de kerk.

Van de ene gang naar de andere, die lager ligt, is een open trapje met een soort metalen bezemsteel als leuning. Het ging allemaal goed. Alleen ben ik de nacht daarop wel vijf of zes keer wakker geschrokken met het idee dat ik op dat trapje stond, aan de rand van de diepte beneden…

Uitzicht

Vanaf de toren van de Nieuwe Kerk, die dagelijks te beklimmen is, heb je natuurlijk een prachtig uitzicht. Zelfs tot zee als het helder is. Het uitzicht vanaf de toren en goten van de Oude Kerk is weer anders, juist omdat je zicht hebt op de Nieuwe Kerk en ook op de Maria van Jessekerk en het stadhuis

De toren van de Oude Kerk is gebouwd op de plaats waar ooit het water van de Oude Delft was. Hij is daardoor scheefgezakt, maar nu kijk je wel recht op de Oude Delft en de Schie tot aan Overschie en Schiedam. Heel leuk!

De vervloeking van Gilboa

In het noorden van Israël, ligt het Gilboa gebergte. Het begrenst de vruchtbare vlakte van Jizreël aan de zuidoostkant.

In het ontroerende klaaglied van David 2 Samuel 1:17-27 is te lezen dat hij het Gilboa gebergte vervloekt heeft, omdat daar zijn vriend Jonathan en koning Saul waren gesneuveld. Bovendien waren de Israëlieten een groot deel van hun leefgebied kwijtgeraakt aan de Filistijnen.

Bergen van Gilboa, laat geen dauw of regen meer op u zijn, op de hooggelegen velden; want daar is het schild van de helden smadelijk weggeworpen, het schild van Saul, niet meer gezalfd met olie.

Het valt niet historisch te controleren of er inderdaad geen dauw of regen meer op deze bergen kwam. Het is wel regelmatig vastgelegd dat er vrijwel niets op groeide.

De Britten hebben in de jaren 1920 pogingen gedaan tot aanplant van bomen. Dit had niet veel succes, en de heersende opvatting was dat Mount Gilboa ongeschikt was voor bossen.

Nadat de staat Israël was gesticht, heeft het Joods Nationaal Fonds het opnieuw geprobeerd. Toen bleven de bomen wel groeien! 

Bron: Jewish National Fund

Nu is de Gilboa een groen gebergte. Hier een stel foto’s die ik daar bij verschillende bezoeken heb gemaakt. Er zijn veel mooie bloemen, met als ster de Gilboa Iris!

Het is overduidelijk dat de vloek van David nu is uitgewerkt!

Nu het volk Israël weer in het Land is?

Heilig Grafkerk in Jeruzalem

De Heilig Grafkerk in Jeruzalem is een wonderlijke, zelfs bizarre plek.

Kaarsen, wierook, drukte, geloof, bijgeloof, devotie.

Gelovigen verdringen zich om de plaatsen aan te raken waar het lichaam van Jezus zou hebben gelegen. Zelf aanraken en ook kaarsen en souvenirs, die daardoor een heiligheid zouden krijgen. Die voorwerpen worden doorgaans meegenomen in vuilniszakken. Op zich geen gek idee. Wij zijn als vuilnis, maar door Jezus aan te raken worden we heilig!

Zelf voel ik me daar wel een vreemde tussen de geloofsgenoten, maar mooie plaatjes schieten, dat gaat fantastisch!